Mimo mniejszej przepustowości większą popularnością cieszyła się jednak wersja standardu 802.11b i to głównie z nią utożsamia się sieci WLAN. Stało się tak zapewne między innymi dlatego, że wówczas urządzenia pracujące w paśmie 5,7GHz były znacznie droższe oraz zapewniają o wiele mniejsze pokrycie zasięgiem radiowym z uwagi na większą absorbcję sygnału przez otoczenie w porównaniu z częstotliwością 2,4GHz.

W międzyczasie organizacja WECA straciła na znaczeniu na rzecz organizacji „non profit” o nazwie WiFi. Odtąd urządzenia deklarowane przez producentów jako kompatybilne ze standardem WLAN były częściej poddawane certyfikacji przez WiFi. Przyjęło się iż urządzenia pracujące z innymi bezproblemowo rozpoczęto określać mianem WiFi-compatible.